Mensen die zin hebben om de dag te beginnen worden wel wakker met een wijsje in hun hoofd. Ik word altijd wakker met een blogje in mijn hoofd. Mooie woorden en zinnen die zich aan me opdringen. Die willen dat ik wakker word en hen vang en opschrijf voordat ik ze weer vergeten ben. Vanochtend was ook weer zo’n ochtend. Het ene na het andere fantastische begin van een blog schoot door mijn hoofd. Dat weet ik zo nog wel, dacht ik lui. Mooi niet! Ze slopen weg als dieven in de nacht.
Nu zit ik dus achter mijn pc. Niks. Weg volzinnen. Ik weet zeker dat als ik weer in bed kruip de woorden met me mee kruipen, terug mijn hoofd in. Ik heb zelfs wel eens met een opnameapparaat naast me in bed gelegen, zodat ik alles wat in me opkwam kon inspreken. Maar zelfs dan waren de woorden me wel eens te vlug af.
Nou kan ik twee dingen doen: achter mijn pc blijven zitten en wachten tot de woorden alsnog komen, of iets anders ga doen. En daar is geen eenduidige keuze in te maken. Soms helpt het me namelijk door ‘productie te draaien’. Dan blijf ik achter mijn toetsenbord zitten en komt er alsnog wat leesbaars uit, doordat ik in beweging blijf. Soms wil ik het dan zo graag dat ik blokkeer. Dan blijf ik tegen beter weten in wachten tot het goed komt.
Met werk is het net zo. Als je zit te tobben met een baan en je afvraagt of dit het wel is voor je, is het de ene keer goed om klussen aan te pakken en ervoor te zorgen dat er weer energie gaat stromen. En de andere keer moet je juist afstand nemen. Wat mij hielp in schrijverssituaties was dat ik weet wat ik kan, en meestal kan aanvoelen welke optie voor mij op dat moment het beste is. En ik weet dat het altijd wel goed komt. De woorden die ik op een bepaald moment niet kan vasthouden, komen op een ander moment alsnog in mijn hoofd. Zelfvertrouwen. Zelfkennis. En zelfspot, dat helpt ook.
Dat gun ik jou ook. Dat de paniek niet toeslaat als je werk je de baas lijkt te zijn, als je niet weet wat een volgende stap zou kunnen zijn. Ik gun het jou dat je je bewust bent van wat je kunt en dat je het vertrouwen hebt dat er wel iets op je pad komt. En soms is dat niet een kwestie van alleen maar loslaten maar van eerst een moment bewust stilstaan bij wie je bent, wat je kunt en waar jij blij van word. Zodat je daarna los kunt laten.
PS Ik heb ook weleens op hele ongelukkige plaatsen blogjes in mijn hoofd. Wil je weten waar? Lees dan een eerdere blog van mij daarover: https://verhalenvinder.com/verhalen/wat-is-bij-jou-groter-jouw-verlangen-of-jouw-angst/
[cta id=”7004″ vid=”0″]
