“Ik ben allergisch voor botterikken”, zegt ze beslist. Ze is een van de deelnemers aan de loopbaantraining die ik geef. We doen een oefening met het kernkwadrant, en haar allergie is meteen duidelijk.
Ter voorbereiding had ik de deelnemers al gevraagd een kernkwadrant op papier te zetten. Easy peasy, vonden ze. Ze waren er ook snel mee klaar: benoemen van een kwaliteit, de valkuil bij teveel van die kwaliteit, wat was dan de uitdaging om terug te keren naar de kwaliteit, en uiteraard de allergie. Op papier invullen is makkelijk: paar woorden invullen en klaar. Ik houd ervan als deelnemers echt voelen wat ze doen, dus we deden de oefening tijdens de training op een dynamische manier. Vier woorden op een A4, op de grond leggen en op elk begrip een tijdje staan. Je inleven in de situatie. Toen bleek de valkuil meer binnen te komen dan tijdens het achteloos invullen.
Bij deze deelnemer kwam er ook veel emotie bij de allergie. “Ik ben allergisch voor botterikken!” Uit haar tenen kwam het. Ze had er ook namen en gezichten bij in haar hoofd. Na stevig doorvragen kwam ze ook op de goede dingen van een botterik zijn. Een botterik heeft namelijk nooit te veel werk omdat hij zijn grenzen goed kan bewaken. En dat is best aanlokkelijk: iemand zijn die zijn grenzen goed kan bewaken. En dus wel van vrije avonden en weekenden kan genieten.
Geweldig hoeveel er altijd weer uit die oefening komt. Uiteraard kan je die ook buiten doen 😉
