Ken je dat gevoel dat je iets moet doen wat je eng vindt? Iets dat je het liefste vermijdt? Bij mij is dat netwerken op van die speciale bijeenkomsten. Sommige mensen zijn (of lijken) er zo bedreven in. Ze vertellen vlot over hun bedrijf, blaken van zelfvertrouwen en voor je tot een echt gesprek gekomen bent zijn ze alweer naar de volgende persoon aan wie ze hun verhaal kunnen doen en hun kaartje overhandigen.
Ook ik bezoek wel eens dat soort bijeenkomsten. Tevoren laad ik me op om ‘op commando’ kort en krachtig te kunnen vertellen wat ik doe. Mijn makke is namelijk dat ik (ik ben niet voor niets verhalenvinder) het veel interessanter vind te horen wat die ander beweegt dan dat ik mijn eigen verhaal vertel. Maar ja, de schoorsteen moet ook roken 😉
Wat mij helpt is kleding aan te trekken waarin ik me stoer voel. Ik roep de stoere in mezelf op en kleed haar zo aan. Nee, ik trek geen gevechtspak aan, maar een leuk jurkje en goede hakken (of nog beter: cowboylaarzen!) geven me een stoer gevoel. En in zo’n outfit vertel ik moeiteloos aan iedereen die ik ontmoet wat ik doe en wat ik voor hen kan betekenen. Zonder het verhalen vinden op te geven – want dat vind ik veel te leuk!
