Mijn big bang theorie: om me heen in coachland zie ik mensen die ‘het licht gezien hebben’. In filmbeelden: ze waren suffig, hadden een suffig leven. Deden elke dag dezelfde dingen. Het leven was voorspelbaar, in zwart-wit beelden. Ze waren niet heel ongelukkig maar er knaagde iets. En op een dag GEBEURDE HET. Dat HET kan een echtscheiding zijn, een ziekte, een ontslag, een reis, een boek, een ontmoeting met een mentor. In elk geval iets heel groots en aanwijsbaars. En TOEN werden ze ineens supergelukkig. Het stroomde hen over de schoenen, alles in kleur, ze gaven bijna licht, plots hadden ze het leven door en werden een voorbeeld voor anderen. Iedereen wilde worden zoals zij.
Ok, tot zo ver de film. Real life: ik zit hier, heb een leuk leven, soms voorspelbaar maar ik ben er heel gelukkig mee. Ik heb net zoals iedereen op een bepaalde leeftijd wel dingen meegemaakt en weet keihard te genieten van al het goeds dat op mijn pad komt. Ik ken ook echt de schaduwkant. Maar ik had geen BIG BANG. Geen helder weten op dag x om zo en zo laat. En geen zoet en constant ‘ze leefde nog lang en gelukkig’.
En dat heeft lang aan me geknaagd. Móet alles groots en meeslepend zijn? Moet de verandering naar Babs 2.0 per se gepaard gaan met trompetgeschal en vuurwerk? Is het dan en alleen dán goed? Ik heb me ook verdiept in storytelling, en weet dat een verhaal het lekkerst leest en luistert als er een big bang moment in zit.
Ik kan er geen boek over schrijven, over dat ene grote dat mijn leven 180 graden heeft gedraaid. Dat ene bestaat voor mij namelijk uit vele dingen bij elkaar, die maken dat ik nu ben zoals ik ben. Vergelijk mij met een vrachtschip: langzaam draaien maar wel weten waar je naartoe wilt en consequent de juiste richting op blijven sturen.
Zo coach ik ook. Je wordt meer wie je echt bent, van binnen, in kleine stappen. Zodat je er in groeit. En net als je denkt dat het comfortabel aanvoelt komt er weer een ruk aan dat stuur, waarmee je in beweging blijft. Dat is dus mijn eigen big bang theorie: geen snelle make-over, maar een duidelijke transformatie die blijft. En waar je elke dag aan moet blijven werken, aan wíl blijven werken.
En dat boek, dat is er toch gekomen J Mijn BlogBoek met allemaal kleine geluksmomentjes van mij en/of mijn coachees. Samen één grote big bang.
[cta id=’7004′]
