Het ABC van werkgeluk

Ik weet het nog als de dag van gisteren. Ik had net een nieuwe baan bij een gerenommeerd bedrijf, en ik was heel trots dat ze mij aannamen voor die baan. Ik had al jaren ervaring in het vak en was gepokt en gemazeld, en klaar om dit in de nieuwe baan nog verder te professionaliseren. Al binnen een week kwam ik erachter dat ik me in een slangenkuil begaf: iedereen praatte (negatief) over iedereen, en er was een harde kern die de dienst uitmaakte. Ik heb nooit de behoefte gehad om bij zo’n harde kern te horen: ik maak graag contact met iedereen zonder oordeel. Dat werd me daar niet in dank afgenomen, en al snel zat ik bij de groep waarover gepraat werd. De eerste weken heb ik geprobeerd het te negeren. Ik had het vast niet goed gezien, dit was toch een hele leuke baan en wat zou mijn omgeving er wel niet van zeggen als ik meteen weer opstapte? Elke dag ging ik met meer lood in de schoenen naar het werk, ik werd huilerig, achterdochtig en letterlijk misselijk. Van de stress ging ik fouten maken. Ik moest iets doen maar wat?

Als een gek ben ik gaan zoeken naar een andere baan, want voor gewoon opzeggen zonder ander werk te hebben was ik toen nog niet dapper genoeg. Gelukkig vond ik dat snel. De laatste werkdagen bij die werkgever waren heel erg zwaar, maar ik wist dat er een einde aan kwam.

Het recept voor werkgeluk is een ABC’tje. Dat klinkt heel simpel, en dat is het in de basis ook. Ik heb bij die baan gezondigd tegen de A, de B en de C.

De A staat voor autonomie. Hoeveel vrijheid heb jij om je taken uit te voeren en je eigen pad te bewandelen? Dat kan hem zowel zitten in een leidinggevende die je de ruimte geeft als een omgeving die je niet een bepaalde richting uit pusht. Of die je überhaupt richting ‘werken’ duwt, terwijl jij nog aan het uitvinden bent hoe jij je talenten het beste kunt inzetten. In mijn geval: een werkgever die me geen centimeter ruimte liet (slecht voor mijn zelfvertrouwen) en een omgeving die zei: je gaat toch niet opzeggen zonder dat je een andere baan hebt? Zo erg is het toch niet? (helaas wel).

De B van dit ABC is van binding. Je kan nog zulk fantastisch werk hebben, als het niet klikt met de mensen waarmee je werkt word je niet werkgelukkig. Zie mijn voorbeeld in het begin van deze blog.

De C staat voor competentie. Geschikt zijn voor de baan en je verder ontwikkelen daarin. Door mijn  snel afnemende zelfvertrouwen nam ook mijn competentie af. Dan kom je in een vicieuze cirkel terecht. Gelukkig had ik snel een nieuwe baan, met mensen die me wel waardeerden en waar ik me kon ontwikkelen. Ik weet niet wat er was gebeurd als ik dat niet had gehad. Werk bepaalt een groot deel van je leven en van je geluk.

Met de mensen die ik coach kijk ik naar de aspecten van hun werk waarop het ABC invloed heeft. Dit is de basis, en van daar af kan je verder bouwen. Als je ABC niet op orde is krijg je weerstand, bijvoorbeeld in de vorm van stress.

Hoe staat het met jouw ABC?