Waarschuwing: dit lijkt een niet-zakelijk bericht π
Hieronder een foto van mijn hond, die braaf met een kerstdiadeem op zijn kop zit te poseren voor de kerstboom. Beetje tegenwicht voor alle corona-moe en waar-dan-ook-van-moe berichten.
Maar laat ik je even meenemen in de voorbereidingen voor deze foto. Ollie wilde namelijk helemaal niet met een diadeem op zijn kop voor de kerstboom zitten. Ben je gek vrouwtje? Dat is tegen zijn natuur, hij wordt daar niet blij van. Hoe kreeg ik hem dan zo ver? Nou, heel simpel: met hondensnoepjes. En net toen de magische werking van die snoepjes uit begonnen te werken was het me gelukt deze foto te maken. En kon hij weer gaan doen waar hij goed in is, namelijk: hond zijn (zonder diadeem).
Als ik dit vertaal naar de mensenwereld: hoeveel van jullie blijven op het werk voor de snoepjes (salaris), terwijl je het zat bent om te poseren (je werk energie kost)? Wanneer word je weer βhondβ? Wanneer ga je weer doen waar JIJ blij van wordt?
Mooie vraag voor onder de kerstboom misschien?!