Mooie film uit mijn jeugd: an officer and a gentleman. Voor wie hem niet kent: arm fabrieksmeisje wordt verliefd op een officier en hoopt dat hij haar bevrijdt uit de armoede en de sleur van het werken in een fabriek. Spoileralert: aan het eind van de film komt Richard Gere de fabriek binnen en draagt Debra Winger in zijn armen naar buiten. Man redt vrouw: eind goed, al goed.
De film stamt uit 1982. Inmiddels is er veel veranderd, ook qua opvattingen en overtuigingen in de samenleving. Het is steeds meer geaccepteerd dat de man een dag minder werkt om voor zijn kind(eren) te zorgen (nee, niet oppassen, maar zorgen), veel vrouwen zijn economisch minder afhankelijk. Dus moet je dan als vrouw in 2016 nog willen dat een man je redt – uit een fabriek, van een flatje driehoog achter, of waar dan ook van?
Een coachee worstelde daar mee. Ze zag haar partner als verzekering, ankerpunt, uitweg. Zette zichzelf daarmee voor een deel buitenspel. Vertrouwde op zijn kracht in plaats van op de hare. Werd er een beetje minder zichzelf van. Langzaamaan ontdekte ze haar eigen kracht, leerde daar op te vertrouwen. Zodoende ontstond er ruimte om zonder ‘gered-te-willen-worden’ van haar partner te houden. En het bleek hem ook lucht te geven: hij was wel nodig, maar niet té.
Deze blog is geschreven door Babs Mouton, @verhalenvinder, coach en communicatieadviseur. Ik help je graag de rode draad in je verhaal te vinden. Ik spiegel, inspireer en laat zien dat alles wat je nodig hebt om jezelf te zijn al in je zit. Kijk voor meer informatie en andere blogs op www.verhalenvinder.com
[cta id=”7004″ vid=”0″]
