Ik heb recent mijn werkterrein uitgebreid met wandelcoaching. De finesses geleerd van hoe ik kan coachen in de buitenwereld, hoe ik coachen nog meer kan toespitsen op wat mijn coachees het fijnst vinden. Wat voor hen werkt.
Ik houd van beweging, dus dat doe ik tijdens gesprekken met spelvormen, metaforen en dynamische oefeningen. Zelfs online lukt me dat aardig. Maar een groot deel daarvan kan ik ook buiten doen. Dat deed ik al, en nu na de training kan ik dat nóg beter.
Stel je dus eens voor: je loopt in de natuur, in de herfstkleuren. Je bent lekker warm aangekleed en voelt de wind spelen met je haren. Je voelt de vrijheid, de openheid, de rust. Je hoeft me niet steeds aan te kijken en kan je focussen op je pad, letterlijk en figuurlijk. En al wandelend gebruiken we alles wat we tegenkomen om het gesprek te hebben over jou en jouw mogelijke opties en obstakels qua werk. Heb je de keuze uit twee of meer richtingen? Is er iets in de omgeving wat symboliseert waar je het over wilt hebben? Takken, paden, plassen geven aanwijzingen. Vrijwel alles is mogelijk buiten! De inspiratie ligt op straat, hangt aan de boom of in de lucht 😊
